To już 6 edycja Biegnij Warszawo, jednego z największych biegów masowych w Polsce. W tym roku wystartowało w nim blisko 10 tys. biegaczy.
10 kilometrowa trasa prowadziła przez ścisłe centrum Warszawy, ze startem na ul. Czerniakowskiej (okolice Stadionu Legii), dalej Chełmską, Spacerową na której znajdował się dość długi podbieg, którego może nie było aż tak widać, ale za to doskonale czuło się go w nogach, następnie Alejami Ujazdowskimi, Marszałkowską, kawałek Alejami Jerozolimskimi, aż w końcu cudownym zbiegiem, ulicą Myśliwiecką, od której już tylko niecały 1 km dzielił nas od upragnionej mety, gdzie czekał piękny medal, a kawałek dalej butelka z wodą (taka mała rzecz, a jak cieszy!)
W zeszłym roku tę samą trasę w ramach Biegnij Warszawo pokonywałam z Iwonką, która miesiąc temu została mamą i przez jakiś czas będzie startować tylko w konkurencjach pampersowo-butelkowych. Iwonka, ta różowa czapeczka, którą dziś miałam na głowie to znak, że pamiętam o Tobie i liczę, że niebawem do nas dołączysz (widziałam fajne wózki biegowe, Maciuś na pewno nie będzie miał nic przeciwko 😉 ).
W tym roku biegłam z Kaśką, z którą z racji sąsiedztwa i wspólnej pasji trenuję na co dzień. Śmiało mogę powiedzieć – bratnia dusza! Bez spinki, bez założeń czasowych, za to zawsze z radością i toną pozytywnej energii. Dziś całą trasę pokonałyśmy wspólnie – dziękuję!
Podziękowania kieruję także w stronę kibiców, którzy i tym razem nie zawiedli. Głośny doping motywował do tego, by dać z siebie jeszcze więcej. I dawaliśmy!
Jestem zmęczona, ale szczęśliwa!
Pogoda piękna, organizacja bardzo dobra.
… fotka grupowa dzięki uprzejmości Doty.
Co o tym myślisz?